Όταν πρόκειται για τρισδιάστατη εκτύπωση με χρήση τεχνολογίας Smooth Overlay Modeling (FDM), υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες εκτυπωτών: Cartesian και CoreXY, με τους τελευταίους να απευθύνονται σε όσους αναζητούν τις μεγαλύτερες ταχύτητες εκτύπωσης χάρη στην πιο ευέλικτη τεχνολογία διαμόρφωσης κεφαλής εργαλείου.Η χαμηλότερη μάζα του συγκροτήματος του κάτω βραχίονα X/Y σημαίνει ότι μπορεί επίσης να κινηθεί πιο γρήγορα, ωθώντας τους λάτρεις του CoreXY FDM να πειραματιστούν με ανθρακονήματα και ένα πρόσφατο βίντεο [PrimeSenator] όπου η δέσμη X κόβεται από σωλήνα αλουμινίου και ζυγίζει ακόμη περισσότερο από συγκρίσιμο .Οι σωλήνες από ανθρακονήματα είναι ελαφρύτεροι.
Επειδή οι εκτυπωτές CoreXY FDM κινούνται μόνο προς την κατεύθυνση Z σε σχέση με την επιφάνεια εκτύπωσης, οι άξονες X/Y ελέγχονται άμεσα από ιμάντες και δίσκους.Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια μπορείτε να μετακινήσετε την κεφαλή του εξωθητή κατά μήκος των γραμμικών οδηγών, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε (θεωρητικά) να εκτυπώσετε.Η πτώση των βαρύτερων ινών άνθρακα για αυτές τις δομές αλεσμένου αλουμινίου στον εκτυπωτή Voron Design CoreXY θα σημαίνει λιγότερη αδράνεια και οι αρχικές επιδείξεις δείχνουν θετικά αποτελέσματα.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον για αυτήν την κοινότητα "γρήγορης εκτύπωσης" είναι ότι όχι μόνο είναι η ταχύτητα ακατέργαστης εκτύπωσης, αλλά οι εκτυπωτές CoreXY FDM θεωρητικά τους υπερτερούν όσον αφορά την ακρίβεια (ανάλυση) και την αποτελεσματικότητα (όπως ο όγκος εκτύπωσης).Όλα αυτά κάνουν αυτούς τους εκτυπωτές να αξίζει να ληφθούν υπόψη την επόμενη φορά που θα αγοράσετε έναν εκτυπωτή στυλ FDM.
Οι γραμμικοί οδηγοί έχουν σχεδιαστεί για να κάμπτονται στην επιπεδότητα στην οποία είναι εγκατεστημένοι.Αυτό σημαίνει ότι η ράγα θα λυγίσει το τμήμα στο οποίο είναι συνδεδεμένο εάν το τμήμα στο οποίο είναι συνδεδεμένο δεν είναι αρκετά άκαμπτο.Αν αυτό είναι αρκετό για να με ανησυχήσει, δεν ξέρω, δεν έχω χρησιμοποιήσει γραμμικούς οδηγούς πριν.
Υπάρχουν μερικοί πολύ αφοσιωμένοι χρήστες Voron που χρησιμοποιούν μόνο γραμμικές ράγες χωρίς άλλη υποστήριξη, επομένως δεν είναι το πιο άκαμπτο σύστημα που λειτουργεί σε ένα από τα μηχανήματα με καλά αποτελέσματα.
Το σύστημα CoreXY κινεί το κεφάλι του προς τις κατευθύνσεις X και Y.Ο άξονας Z επιτυγχάνεται μετακινώντας το πλατό εκτύπωσης ή τη γέφυρα.Το πλεονέκτημα είναι ότι μειώνεται η απαιτούμενη κίνηση του κρεβατιού, αφού οι κινήσεις στον άξονα Ζ είναι πάντα μικρές και σχετικά σπάνιες.
Όπως επεσήμανε ένας άλλος σχολιαστής (κάπως), οι γραμμικές ράγες αρχίζουν τώρα να φαίνονται βαριές.Αναρωτιόμουν αν θα μπορούσαν να γίνουν από κάτι ελαφρύτερο όπως το βόριο;(τι μπορεί να πάει στραβά;)
Μάλιστα υποψιάζομαι ότι η καλύτερη λύση είναι να μην ξεχωρίσεις τα εγχειρίδια από την υποστήριξη.Ο φτηνός και τρομερός εκτυπωτής μου χρησιμοποιεί ένα ζευγάρι ατσαλένιες ράβδους ως οδηγούς και στηρίγματα και αμφιβάλλω αν αυτό το σχέδιο μπορεί να τον ανταγωνιστεί σε ποιότητα.(αλλά σίγουρα όχι ακρίβεια και ακαμψία)
Η τοποθέτηση ράβδων από σκληρυμένο χάλυβα σε διαγώνια αντίθετες γωνίες μπορεί να λειτουργήσει, αλλά όχι με έτοιμους οδηγούς σφαιρών ανακυκλοφορίας.
Στη μέση της διαδρομής υπάρχουν τρύπες που κόβονται από λειαντικό πίδακα νερού για μείωση του βάρους.Κάντε την πίσω πλευρά στην πλευρά εισόδου, έτσι ώστε η φυσική εξάπλωση του πίδακα να δημιουργεί έναν ελαφρύ κώνο και χωρίς αιχμηρές άκρες στην μπροστινή πλευρά, έτσι ώστε οι υαλοκαθαριστήρες στην πύλη (εάν έχουν τοποθετηθεί) να μην μπλοκάρουν ή κόψουν.
Είναι απλώς σκληρυμένο ατσάλι.Απλά αλέστε τα από καρβίδιο.Γυρισμένα μέρη από πείρους μετρητή σε σκληρυμένο χάλυβα ρουλεμάν 52100.
Αδύνατη καθώς η επαγωγική σκλήρυνση που εφαρμόζεται κατά την κατασκευή δημιουργεί εσωτερικές πιέσεις στη ράγα (μερικές ράγες κινεζικού κράματος μαγνησίου μπορεί να μην έχουν σκληρυνθεί καθόλου για να υποβληθούν σε μηχανική επεξεργασία).διαχείριση……
Στην πραγματικότητα, δεν είναι καν ένα κατάλληλο στήριγμα για γραμμικές ράγες.Για τις ράβδους χάλυβα που είναι ενσωματωμένες σε αλουμίνιο, κοιτάξτε τις ράγες Nadella, αυτό είναι βασικά μια ιδέα, αλλά επειδή το αλουμίνιο χρειάζεται μεγάλη διατομή για να έχει κάποια ακαμψία, είναι πολύ βαριά.
Η γερμανική εταιρεία FRANKE παράγει ράγες αλουμινίου 4 όψεων με ενσωματωμένες ράγες από χάλυβα – ελαφριές και ισχυρές, για παράδειγμα:
Η ακαμψία μιας δοκού αυξάνεται με το τετράγωνο της περιοχής.Το αλουμίνιο είναι ένα τρίτο ελαφρύτερο και ένα τρίτο ισχυρότερο.Μια μικρή αύξηση στην τομή είναι υπεραρκετή για να αντισταθμίσει την απώλεια αντοχής του υλικού.Συνήθως το μισό βάρος σας δίνει μια ελαφρώς πιο άκαμπτη δέσμη.
Χρησιμοποιώντας έναν μύλο επιφάνειας, οι ράγες μπορούν να μειωθούν σε σχήμα Η με ένα πλευρικό πλέγμα μεταξύ των επιπέδων επαφής των σφαιρών (πιθανότατα έχουν επαφή 4 σημείων, αλλά καταλαβαίνετε).TIL: Υπάρχουν επίσης προφίλ τιτανίου (κράμα): https://www.plymouth.com/products/net-and-near-net-shapes/ αλλά πρέπει να ρωτήσετε την τιμή.
Τότε υπήρξε πρόβλημα με την Plymouth Tube Company of America lol.Μετά από έλεγχο με το virustotal, όλες οι δοκιμές δεν έδειξαν προβλήματα, εκτός από το "Yandex Safe Browsing", το οποίο, κατά τη γνώμη του, περιείχε κακόβουλο λογισμικό.
Νομίζω επίσης ότι οι γραμμικές ράγες φαίνονται βαριές και μου αρέσει η ιδέα των ενσωματωμένων σιδηροτροχιών από χάλυβα.Θέλω να πω, αυτό είναι για ένα 3DP, όχι για ένα μύλο - μπορείτε να χάσετε πολύ βάρος.Ή χρησιμοποιήστε τροχούς ουρεθάνης/πλαστικού και οδηγήστε κατευθείαν σε αλουμίνιο;
Ας ελπίσουμε ότι κανείς δεν θα προσπαθήσει να το φτιάξει από το BeΥπάρχει ένα ενδιαφέρον σχόλιο στην κριτική βίντεο σχετικά με τη χρήση ανθρακονημάτων.Τώρα φανταστείτε ένα μηχάνημα 5-6 αξόνων που μπορεί να τυλιχτεί γύρω από ένα τρισδιάστατο εκτυπωμένο μανδρέλι με βελτιστοποιημένο προσανατολισμό.Δεν μπορούσατε να βρείτε πολλές πληροφορίες για το έργο εκκαθάρισης CF… ίσως είναι;https://www.youtube.com/watch?v=VEGMEFynPKs
Δεν το έχετε μελετήσει προσεκτικά, αλλά η ίδια η πίστα δεν είναι αρκετά δυνατή;Χρειάζεστε πραγματικά κάτι περισσότερο από ένα απλό γωνιακό στήριγμα για την τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων σε πλαϊνές ράγες;
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να μειώσω ξανά το βάρος στη μέση γυρίζοντας τα τρίγωνα από τις γωνίες αντί για τους σωλήνες, αλλά έχετε δίκιο…
Απαιτείται τόση στρεπτική ακαμψία σε αυτήν την εφαρμογή;Αν ναι, τοποθετήστε το στήριγμα «μέσα» στη γωνία, ίσως με τις βίδες που χρησιμοποιούνται για τις ράγες.
FYI: Βρήκα αυτό το βίντεο χρήσιμο για εμπειρικούς κανόνες για διαφορετικά σχήματα δομών: https://youtu.be/cgLnADEfm6E
Νομίζω ότι αν δεν έχεις φρέζα μπορείς να τρελαθείς με μια μηχανή διάτρησης και απλά να ανοίξεις τρύπες διαφορετικών μεγεθών και να πλησιάσεις αρκετά.
Αυτή είναι, φυσικά, μια περίεργη εμμονή (το «αλλά γιατί;» δεν είναι ποτέ έγκυρη ερώτηση στο HaD), αλλά μπορεί να βελτιστοποιηθεί περαιτέρω (διευκολυνθεί) με έναν γενετικό αλγόριθμο για την ανάπτυξη του πιο αποτελεσματικού μέρους.Μπορεί να έχετε καλύτερα αποτελέσματα εάν χρησιμοποιήσετε ένα συμπαγές κοντάκι και το αφήσετε να κόψει μία φορά στον άξονα Χ και μία στον άξονα Υ.
Γνωρίζω ότι οι τεχνικές βιοεξέλιξης είναι πολύ συνηθισμένες αυτή τη στιγμή, αλλά θα προτιμούσα τα φράκταλ επειδή φαίνονται πιο επιστημονικά και δεν βασίζονται σε επαναλαμβανόμενες εικασίες… Τώρα αυτό μπορεί να είναι old school όπως το λέμε, Fractal Punk 90- X;
Νομίζω ότι το κόστος χρήσης ενός στερεού υλικού θα υπερβεί κατά πολύ τα όποια οφέλη.Έχετε τρίψει το μεγαλύτερο μέρος του υλικού, κάτι που θα το κάνει πολύ μεγαλύτερο.
Γιατί να υποθέσουμε μια μετάβαση σε σκληρές μετοχές;Ενδιαφέρουσες τεχνικές βελτιστοποίησης μπορούν ακόμα να εφαρμοστούν σε τετράγωνους σωλήνες.
Επίσης, όσον αφορά τη βελτιστοποίηση τετράγωνων σωλήνων, νομίζω ότι θα έχετε πολύ μικρή αλλαγή στην ποιότητα.Τα τρίγωνα στο δοκό είναι ήδη βέλτιστα, τα σημεία στερέωσης είναι πιο προηγμένα τεχνολογικά.Εάν το μεταφράσετε σε μια ερώτηση «ποιος σχεδιασμός είναι καλύτερος για αυτήν την εφαρμογή» (όπως η πλήρης δομική ανάλυση για έναν 3D εκτυπωτή ή κάτι τέτοιο), τότε ναι, μπορείτε σίγουρα να βρείτε μέρη για να μειώσετε το βάρος.
Μια πιο εφικτή μέθοδος βελτιστοποίησης είναι η βελτιστοποίηση τοπολογίας.Έχω παίξει μόνο με αυτό στο SolidWorks, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν πρόσθετα για να το κάνουμε αυτό με το FreeCAD.
Μετά την παρακολούθηση του βίντεο, υπάρχουν μερικά (σχετικά) εύκολα επιτεύξιμα αποτελέσματα που χρειάζονται περαιτέρω βελτιστοποίηση (αν και, ακόμη και ως κάτοχος μιας μηχανής Core-XY, προσωπικά δεν βλέπω κανένα ενδιαφέρον για αυτήν την τρύπα κουνελιού):
- Μετακίνησε τη ράγα πιο κοντά στο πλάι για καλύτερη ακαμψία (προς το παρόν θα παρουσιάσει μακρο-εκτροπή της δοκού καθώς και εκτροπή του αντηρίδας που είναι τοποθετημένος σε αυτήν)
- Κλασική βελτιστοποίηση ζευκτών: Ο σχεδιασμός των ζευκτών δεν έχει βελτιστοποιηθεί, και ακόμη και χωρίς τις προσπάθειες για την εφαρμογή προηγμένων εργαλείων βελτιστοποίησης, ο σχεδιασμός ζευκτών είναι ένας πολύ ανεπτυγμένος τομέας.Αφού διάβασε εγχειρίδια σχεδιασμού γεφυρών, πιθανότατα θα μπορούσε να μειώσει το βάρος κατά ένα τρίτο χωρίς να χάσει την ακαμψία.
Ενώ στην πράξη είναι ήδη αρκετά ελαφρύ (και φαίνεται αρκετά άκαμπτο ώστε να μην επηρεάζει αισθητά την επαναληψιμότητα), δεν βλέπω το νόημα να το βελτιώσω περαιτέρω, τουλάχιστον όχι χωρίς να αντιμετωπίσω πρώτα το πρόβλημα του βάρους της σιδηροτροχιάς (όπως λένε άλλοι).
«Έχοντας διαβάσει εγχειρίδια σχεδιασμού γεφυρών, πιθανότατα θα μπορούσε να μειώσει το βάρος κατά ένα τρίτο χωρίς να θυσιάσει την ακαμψία».
Κόψτε *βάρος*;Συμφωνώ ότι μάλλον αύξησε *δύναμη*, αλλά από πού προήλθε το επιπλέον βάρος;Το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου μετάλλου χρησιμοποιείται για ράγες, όχι για ζευκτά.
Χρησιμοποιήστε τις ίδιες βίδες αλουμινίου που χρησιμοποιούν οι λάτρεις του RC και τρίψτε τους γραμμικούς οδηγούς, ώστε να μπορείτε να ξυρίσετε μερικά γραμμάρια.
Α, και παρεμπιπτόντως, σε ένα φόρουμ αυτοκινήτου πριν από περίπου δέκα χρόνια ανακαλύφθηκε ότι η πλήρωση των κατωφλιών με αφρό μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ακαμψία ορισμένων αυτοκινήτων (βελτίωση χειρισμού κ.λπ.)
Θα ήταν λοιπόν μια ιδέα να δοκιμάσετε να χρησιμοποιήσετε έναν πολύ ελαφρύ σωλήνα λεπτού τοιχώματος, ίσως για μια πλάκα στερέωσης με χαλκοσυγκόλληση, χαλκοσυγκόλληση, χαλκοσυγκόλληση ή παρόμοια πλάκα γεμάτη με διαστελλόμενο αφρό.
Αυτό θα πρέπει να είναι προφανές, αλλά φυσικά θέλετε να κάνετε κάθε είδους καύση, τήξη, θέρμανση, θέρμανση, καυτά είδη πριν γεμίσει ο αφρός.
Η αεροδιαστημική βιομηχανία είναι παρόμοια με τα σύνθετα πάνελ κηρήθρας.Εξαιρετικά λεπτό σώμα από ανθρακονήματα ή αλουμίνιο με τυπική κυψελοειδή δομή Kevlar στη μέση.Πολύ άκαμπτο και πολύ ελαφρύ.
Δεν νομίζω ότι οι σωλήνες με λεπτό τοίχωμα είναι ο σωστός τρόπος.Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος οπαδός του CFRP με έγχυση (χάνει πολλά από τα πλεονεκτήματα του UD CFRP, που είναι το μεγάλο μέσο μήκος νήματος που του δίνει τόσο μεγάλη αντοχή) και το αλουμίνιο συνήθως δεν πωλείται αρκετά λεπτό για εξοικονόμηση βάρος σημαντικά.Φαντάζομαι ότι θα ήταν δυνατό να το τρίψουμε πολύ λεπτά, αλλά το χτύπημα μπορεί να εμποδίσει το άλεσμα αρκετά.
Αν πήγαινα προς αυτή την κατεύθυνση, θα έπαιρνα ένα λεπτό φύλλο αμφίδρομης CFRP από έναν από τους αγαπημένους μου ιστότοπους προϊόντων προϋπολογισμού, θα το έκοβα σε μέγεθος και θα το κολλούσα σε αφρό κλειστής κυψέλης, ίσως τυλίγοντάς το σε στρώματα CFRP ή fiberglass .Αυτό θα του δώσει μεγαλύτερη ακαμψία στην κίνηση και στους άξονες στήριξης της κεφαλής εκτύπωσης και το περιτύλιγμα θα του δώσει αρκετή στρεπτική ακαμψία ώστε να αντέχει τυχόν μικρές ροπές προεξοχής από την κεφαλή εκτύπωσης.
Επικροτώ την προσπάθεια και την εφευρετικότητα, αλλά δεν μπορώ παρά να νιώθω ότι είναι σπατάλη ενέργειας προσπαθώντας να αποσπάσω και την τελευταία σταγόνα από ένα σχέδιο που δεν έχει σχεδιαστεί καθόλου για το μέλλον.Ο μόνος δυνατός τρόπος για να προχωρήσουμε είναι η μαζική παράλληλη τρισδιάστατη εκτύπωση για μείωση του χρόνου εκτύπωσης.Μόλις κάποιος χακάρει όλα αυτά τα σχέδια, δεν θα υπάρχει ανταγωνισμός.
Αλλά νομίζω ότι από δομική άποψη είναι πιθανώς ένα μεγαλύτερο ζήτημα – η αντοχή των ινών άνθρακα είναι κυρίως σε αυτές τις μακριές πλήρως εγκλεισμένες ίνες και τις κόβεις όλες για να το κάνεις πιο ελαφρύ και δεν χρησιμοποιείς πραγματικά τον ίδιο τρόπο για χρήσιμη ενίσχυση – τώρα Η δημιουργία ενός «σωλήνα» ή ζευκτού CF που υφαίνει όπου το χρειάζεστε, λειτουργεί προς τη σωστή κατεύθυνση, θα ήταν αρκετά εντυπωσιακό καθώς διαθέτουν δρομολογητή CNC όπου μπορούν να χαράξουν μια κεφαλή εξώθησης.
Η προσπάθεια να βρεθεί ένας συμβιβασμός μεταξύ του να κάνετε αυτό που λέτε (που είναι ο καλύτερος τρόπος) και να ακολουθήσετε μια απλή προσέγγιση DIY είναι ένα από τα επιχειρήματα για τη χρήση αυτού που μερικές φορές ονομάζεται σφυρηλατημένη ίνα άνθρακα.Αλλά νομίζω ότι μου ήρθε η ιδέα να δοκιμάσω το ίδιο βασικό σχήμα, μόνο σε κράμα μαγνησίου Zr (ή σε κάποιο άλλο κράμα μαγνησίου πολύ υψηλής αντοχής).Τα καλά κράματα μαγνησίου έχουν υψηλότερη αναλογία αντοχής προς βάρος από το αλουμίνιο.Εξακολουθούν να μην είναι τόσο «ισχυρά» όσο οι ανθρακονήματα αν θυμάμαι καλά, αλλά είναι πολύ πιο άκαμπτα, κάτι που νομίζω ότι θα κάνει τη διαφορά για αυτήν την εφαρμογή.
Αμφιβάλλω ότι είναι πραγματικά "ελαφρύτερο από συγκρίσιμους σωλήνες από ανθρακονήματα" - εννοώ ότι είναι ένα είδος ανθρακονήματος, πιο ισχυρό και ελαφρύτερο από υλικά όπως το αλουμίνιο.
Χρησιμοποιήσαμε μερικούς σωλήνες CF σε ένα έργο που ήταν (κυριολεκτικά) λεπτό χαρτί και ήταν πολύ πιο ανθεκτικό από το παχύτερο, βαρύτερο ισοδύναμο αλουμινίου, ανεξάρτητα από το πόσες οπές ταχύτητας θέλετε να προσθέσετε.
Νομίζω ότι είναι είτε "γιατί μπορώ", "επειδή φαίνεται ωραίο", ίσως "επειδή δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά ένα σωλήνα CF" ή ίσως "επειδή το κάνουμε με έναν εντελώς διαφορετικό/ακατάλληλο σωλήνα CF Compare standards.
Ορίστε το "Stronger" - ως λέξη, είναι τόσο συμφραζόμενη, στοχεύετε πραγματικά στην ακαμψία, τη δύναμη διαρροής κ.λπ.;